Singapore, Nederland en Portugal

Bezoek uit Singapore, bezoek uit Nederland en een tripje door Portugal, het waren weer leuke, gezellige en drukke weken. We begonnen met ontzettend warm weer, het was een aantal dagen lang rond de 40 graden. Niet uit te houden op het terras buiten, de tafel moest eerst worden verschoven en de parasol in een juiste hoek gezet en dan konden we toch buiten lunchen. In het huis was het ook warm, alle dekbedden konden voor het eerst uit de lakens en de ramen open ’s nachts. Tropische taferelen, het was gewoon weer even wennen!

Maar niet voor de familie Van der Heijden, die vanuit Singapore via Nederland voor drie dagen ook nog naar Portugal kwamen. Zij zijn wel wat hitte gewend en zeker met de verschrikkelijke haze van vorige maand (de bosbranden in Sumatra die dusdanig uit de hand waren gelopen dat de luchtvervuiling in Singapore immens was). Met hen hebben wij onze periode in Singapore vorig jaar geweldig afgesloten met een vakantie op Bali, in een top villa met zwembad, personeel, auto/chauffeur; en nog wel in Seminyak. Hoe gaaf was dat!

Met Kerst hadden we elkaar ook nog even getroffen in Nederland, maar nu was het toch weer een half jaar geleden dat we elkaar dus hadden gezien. En hoe leuk is het dan om elkaar weer te zien en gelijk te merken dat het de kinderen (en de volwassenen ook) eigenlijk niks uitmaakt: het was als vanouds gelijk weer heeeeel gezellig!! Ze kwamen op donderdag 11 juli ’s middags aan en we reden gelijk door naar ons huis, om te borrelen, bij te praten en te eten. Kinderen in bad en naar bed en toen ben ik snel met Ingrid en Rogier nog een rondje door Cascais gereden, nog even de prachtige zonsondergang in de Atlantische Oceaan bewonderen en de gezelligheid van Cascais by night. Toen we thuis kwamen zat Lotte een beetje huilerig bij Roger op schoot en waren alle meiden ook hun bed uit gekomen… lekker dan! Gelukkig gingen ze daarna allemaal goed slapen.

Op vrijdag zijn we na een rustige ochtend naar Lissabon gereden om daar een rondje sightseeing te doen. Lekker geluncht en eind van de middag weer terug, om met z’n allen in Cascais bij het strand te eten. Konden de kinderen ondertussen lekker in het zand spelen. Zaterdag nog snel wat geshopt met Ingrid in Cascais (en lekker geluncht bij House of Wonders, toch zeker een van m’n favoriete tentjes). ’s Avonds hadden we Linda als oppas en konden we dus lekker uit eten, bij Casa de Guia. Het weer was fantastisch en het was ouderwets gezellig. En het mooiste van alles: de plannen voor ons tripje naar Singapore (en de rest van Azië; lees Jakarta en Bali) zijn in de maak, dus daar verheugen wij ons nou al op!

Het was kort, want zaterdagmorgen vroeg vloog de familie weer terug naar Nederland. Maar het was zeer de moeite waard! Wat een heerlijk relaxte, zonnige, gezellige (toch jammer dat daar geen ander woord voor is), vertrouwde en leuke dagen waren het. Volgende keer bij jullie! De zondag stond in het teken van wassen (7 wel te verstaan), opruimen en schoonmaken, want op maandag stond de volgende familie van vijf op de stoep: zus Petri met man en kinders. Jeuh, weer feest!!! En wat ook een heel erg grappig toeval is: Ingrid vliegt met de kinderen op 20 juli om 21.00 uur naar Singapore en wij vliegen op 20 juli om 21.00 uur naar Tanzania (via Kenia)… hoe geestig is dat?! Dus we kunnen nog even koffie drinken op Schiphol en dat zullen we zeker ook gaan doen.

Voordat we wederom naar het vliegveld togen op maandag, gingen we eerst nog even en kadootje brengen bij Sanne, een Nederlands meisje dat hier woont en 14 jaar werd. Zij is de dochter van Jan en Anita, die eerder in Kuala Lumpur woonden. Het jongste broertje van haar, Jens, zit bij Julie en Cato op de IPS. En in Kuala Lumpur kennen zij weer mensen die ik toevallig ook ken… wat is de wereld toch klein soms. Anyways: om 13.00 uur stond de familie Israël met hun koffers paraat. Omdat zij ook nog naar een andere stek gingen in Portugal, hadden zij een huurauto geregeld. Alles gaat hier een beetje traag, op z’n Indonesisch, dus we moesten er wel een uur op wachten. Maar toen konden we gaan. We waren nog niet thuis voor m’n gevoel of alle vijf de kinderen (en later ook de volwassenen) lagen al in het zwembad en het feest ging weer verder. Barbecue en de avond was compleet.

De volgende dagen waren erg relaxed, of zoals de kinderen zelf zeiden: ‘we WILLEN eigenlijk niks anders hoor! Zwemmen, spelletje doen, zwemmen, filmpje kijken, zwemmen, spelletje doen…’ Nou, u vraagt, wij draaien! Heerlijk. Ergens tussendoor nog een keer naar Cascais, eten bij het strand, maar verder vakantie, vakantie en nog eens vakantie. Op woensdag hadden Julie en ik nog een kleine uitdaging; zij bleek namelijk een best groot gat ineens te hebben in een kies (rechtsboven) en daar durfde ik niet mee te wachten tot na onze vakantie in Tanzania/Zanzibar. Dus even naar de tandarts, waar Julie bij het zien van de verdovingsspuit toch echt even haar zenuwen niet de baas was. Hoe de aardige tandarts en zijn aardige assistente ook praatten, ze deed haar mond niet meer open. Tot hij besloot de stoel weer rechtop te zetten en mij hulpeloos aankeek… toen heb ik haar toch maar even nog een keer streng toe gesproken en met veel tranen en gepiep ging de verdoving er toch in. Gaatje boren en klaar, pffff. We kunnen op vakantie!

Op donderdag was het weer ineens weer omgeslagen, zo gaat dat hier. Bewolkt en toch behoorlijk wat frisser, maar dat was op zich een prima reden om een bezoek aan Lissabon te brengen. Mikel en Petri hadden zelf bedacht dat het aquarium bij het Expo terrein (oceanario) een goede optie was om te bekijken; en dat bleek een prima keuze. Erg leuk om daar rond te lopen. En een maanvis ‘live’ gezien, zo’n dier had ik echt nog nooit eerder gezien, indrukwekkend! Daarna via Chiado en Bairro Alto met tram 28 naar Alfama (helaas gebeurde er een ongeluk en deden we wat langer over de tramrit dan gepland, maar ach), dus behoorlijk wat gezien. In Alfama bij een oergezellig restaurantje (Santo Antonio de Alfama) neergestreken, waar Roger ons ook vond. Heerlijk gegeten. Daarna nam Roger onze meisjes mee naar huis en ging ik met de familie nog langs Pasteis de Belem dat om 23.30 uur nota bene nog open was, zodat we een heerlijke pastel de nata als toetje konden eten. En toen moe maar voldaan naar bed.

Vrijdag hadden we nog een rustige ochtend en toen vertrok de familie met hun huurauto naar Quinta do Rabacal, een paar leuke huisjes in een prachtige valei, aan een mooie rivier. De Quinta werd gerund door een Nederlandse familie, maar is nu overgenomen door een Belgische dame (Mieke), die er samen met haar twee zoons (Matte en Seth) woont. Na een rustig weekend met een gezellig etentje met vrienden gingen wij er zelf ook een nachtje naartoe, van dinsdag op woensdag. Het is zo’n 2,5 uur rijden, richting Coïmbra, dan Midoês en dan Tabúa. Het laatste stukje daal je op een onverharde weg af door eucalyptusbossen en dan kom je bij de Quina aan. Daar waren ook Audrey en Maarten met hun vier (!) kinderen, oudste dochter Bibi was nog in februari met Petri mee naar ons. En ook Thijs en Marjolein met Manoe (13) en Joep (11). Met de kinderen van de eigenaresse en de vorige eigenaressen (die Nederlanders, die waren er ook) waren er dus in het totaal 15 kinderen daar (wij hadden vriendinnetje Emmeline meegenomen). En wat een feest is het daar!

De huisjes zijn een beetje smoezelig, basic, je moet niet al te bang voor spinnen en andere insecten zijn (ben ik gelukkig maar een beetje…) en niet vies van honden en poezen. Maar verder is het een heerlijke zen-plek midden in prachtige natuur, met van alles en nog wat te doen voor de kinderen. Zwemmen in de rivier, kanoën, van de rots afspringen, zwemmen in het zwembad et cetera. Helemaal het einde, de meiden wilden echt niet meer naar huis! De eerste avond had de Belgische Mieke samen met een vriendin (Hilde) heerlijk gekookt, voor maar liefst 13 volwassenen en 15 kinderen dus… En de tweede avond gingen we leuk uit eten bij een Portugees kip restaurantje, waarna wij weer huiswaarts reden. Want vandaag en morgen staan in het teken van de voorbereidingen op onze reis naar Afrika; op safari in Tanzania en in de zon op Zanzibar.

We hebben er erg veel zin in, maar zijn ook erg benieuwd naar alles wat ons te wachten staat! De eerste nacht slapen we bij Jeroen Harderwijk en zijn vrouw Jane, die we vorig jaar per toeval ontmoet hebben in het Shangri La Hotel in Kota Kinabalu. En op de laatste nacht, die we in Nairobi Kenia doorbrengen vanwege een overstap, ontmoeten we Erik en Liesbeth, vrienden uit Jakarta die naar Nairobi verhuizen en TOEVALLIG ook op 1 augustus aankomen daar… hoe grappig is dat toch soms. Gaan we even borrelen en bijkletsen in het hotel.

Hoe dan ook: jullie horen en zien het nog wel! Morgen komt de familie Israël-de la Croix trouwens nog hier terug, zij blijven tot volgende week nog lekker in ons huis vakantie houden.

Ate breve!