De avonturen van de familie Roes in Jakarta

Today I don’t feel like doing anything
I just wanna lay in my bed
Don’t feel like picking up the phone
So leave a message at the tone
‘Cause today I don’t feel like doing anything
Nothing at all…

Whoo-oo-hoo!

Wie de videoclip van Bruno Mars’ Lazy Song nog niet kent, zoek ‘m maar ‘s op op Youtube. Dat doen wij hier ook, zo’n tien keer per dag…. Maar verder is het heel gezellig hoor, met vier meisjes *_*

Nee, zonder gekheid: het is echt supergezellig met de familie Roes in da house. Ze kwamen (kasian) middenin de nacht aan door natuurlijk weer vertraging met Air Asia vanuit Singapore. Dus toen hadden ze er wel een fikse trip opzitten (via Düsseldorf en Londen), maar toch kwamen ze verbazingwekkend fris en fruitig uit de auto. Lekker soto gegeten om 00.00 uur ’s nachts en toen gingen de dames nog even zwemmen (zie foto). Uur of 3 naar bed en de volgende dag rond 10.00 uur op, want we hadden gelijk een druk programma. En zo kom je lekker snel uit je jetlag. Lopen door de kampung, boodschappen doen…

Die zaterdag waren Celesta, Alex, Lucas en Fleur namelijk voor het laatst in Jakarta, terug uit Bali en op zondag door naar Nederland (en daarna naar hun nieuwe bestemming Washington). En dat moet natuurlijk gevierd worden! Dus had ibu Titi heerlijke Thaise curry gekookt en kwamen Mulan, Yo, Jason en Thomas ook mee-eten. Een hele gezellige avond met wederom een emotioneel afscheid… want wanneer zie je elkaar weer? Nou, vast een keer in Nederland, in Apeldoorn. Kan ik het ‘jeugdhuis’ van mijn vader ook weer eens van dichtbij bekijken (Alex’ ouders hebben het huis er tegenover).

Op zondag zijn wij naar de shoppingmall geweest, waar we een mooi nieuw bed voor de meisjes hebben gekocht. Aangezien we wat kleiner gaan wonen, voor hun nieuwe kamer. In de shoppingmall konden de kinderen even lekker in de zweefmolen en andere attracties (elke mall heeft hier namelijk een compleet kindercircus, heel normaal). Daarna zijn de mannen en kids naar huis gegaan om nog even te zwemmen en zijn Jolanda en ik nog even gaan shoppen in een andere mall. ’s Avonds eten bij EP, laatste keer, maar het was natuurlijk een week van allemaal laatste keren.

Maandagochtend vroeg vloog Roger (voor de laatste keer!) naar Singapore om daar tot vrijdag te blijven. En wij gingen doen wat ik nog op mijn lijstje had staan: naar boven in de Monas (Monumen Nasional) om een prachtig uitzicht te hebben over Jakarta. Daarna naar Masjid Istiqlal, de op-twee-na-grootste moskee van de wereld. En daarna naar de mooie katholieke kathedraal er tegenover, die helaas gesloten was. Lunchen bij Batavia om even de koloniale sfeer te proeven, rondje Sunda Kelapa om de schoeners te bewonderen en toen weer naar huis, om in het zwembad af te koelen.

Dinsdag gingen we vroeg naar Taman Safari, waar we alle wilde dieren weer van heel dichtbij hebben gezien. In het begin vond Marit het nog wel een beetje eng, maar uiteindelijk heeft ook zij de lama’s en gekke koeien (nou ja, apart uitziende koeien dan) wortels gevoerd. Het blijft ook wel spannend hoor, leeuwen vlak naast je auto, een tijger die voor je auto oversteekt en drie neushoorns op een halve meter afstand…

Op woensdag weer naar een shopping mall waar de kinderen lekker gingen spelen in de indoor playground en wij lekker lunchen tussen de bootjes en de vuurtoren, op de vierde verdieping van Pacific Place. Kan allemaal in Jakarta! Op de terugweg langs FX (andere shopping mall), waar Herbert en Marit van een glijbaan af zijn gegaan die van de vijfde verdieping tot de begane grond gaat. Kijk maar op de foto wat Herbert er van vond… (hihi!)

Daarna prinsessenjurkjes en –schoenen gekocht in Blok M (andere shopping mall pfffffffff) en ’s avonds mochten de meisjes zelf hun pizza maken bij restaurant Marzano. Donderdag Jamu Spa voor een massage voor Herbert, Jo en mijzelf en daarna hebben Jo en ik ook nog even lekker een pedicure gedaan. Zijn onze voetjes weer toonbaar voor Bali! Laatste keer Jamu… zucht.

Vrijdagmorgen zijn we naar Kidzania gegaan, een ‘kinderwereld’-pretpark, waar kinderen alles kunnen worden wat ze maar willen. Het was een doordeweekse dag terwijl de Indonesische scholen al begonnen zijn, dus het was er heel erg rustig. Heerlijk! De kinderen mochten eerst hun eigen pinpas halen bij de bank, waar ze 20 Kid-dollar krijgen, om leuke dingen van te doen. Vervolgens hebben ze hun rijbewijs gehaald (na de medische keuring) en zijn Tirza en Cato in een auto gaan rijden en Marit en Julie gaan racen (want daar moet je wat ouder voor zijn). En daarna hebben ze wafels gebakken en chocolademelk gemaakt, in het ziekenhuis gewerkt als arts, kraamverzorgster en tandarts, een muur beklommen, gemetseld, in de disco gedanst en een modeshow gelopen. Superdepuper was het!

En als toetje op de dag gingen we nog even langs de Fish Spa, want dat wilden de kinderen ook nog even laten zien. Dan kun je dus met je voeten in een bak met kleine visjes gaan zitten, die lekker alle schilfertjes opeten (of zoiets), zodat je benen erna lekker glad aanvoelen. Marit durfde wel (gillend en giechelend), maar kleine Tirza heeft er maar even alleen naar gekeken. Dat was wel genoeg. Voor haar bleek het toch wel een vermoeiende dag, want zij presteerde het om middenin de shoppingmall, onder een roltrap, naast een paspop, op een bank in slaap te vallen. Zo schattig!

Op zaterdag nog even naar een andere shopping mall (hadden we nog niet gedaan namelijk) om daar de meiden te laten spelen en daarna lekker te eten bij the Social House. Zondag ISCI-dag, de laatste keer… Mira, Mark, Névine en Mees waren er ook, dus dat was extra gezellig. En toen we 's middags thuiskwamen zat de aap ineens weer in onze tuin! Die hebben we voor het laatst (en eerst) gezien op mijn verjaardag, toen Petri en Valentijn hier waren. ’s Avonds gingen we uit eten in Raja Rasa met al het personeel en hun familie. Gezellig dat het was en iedereen heeft genoten! Dus dat was een mooi afscheidskado. En maandag… kwamen de verhuizers.

Inmiddels is het dinsdagmiddag en is het huis bijna leeg. Gek hoor, om het weer zo te zien als in het begin van 2009. Maandag gingen Herbert en Jolanda naar Ragunan Zoo (de dierentuin) en vervolgens lekker naar een waterspeeltuin, zodat de kinderen niet steeds tussen de tientallen inpakkers en sjouwers doorliepen. En vandaag zijn ze gaan bowlen. In een shopping mall trouwens, haha! Morgen vertrekken wij naar Bali, Roger komt vrijdag met Nasiah. Als het huis echt helemaal leeg is…

Tot slot nog een quote van Herbert: dit is de eerste keer dat Polman gaat verhuizen en ik niks hoef te sjouwen. Beter!