Ramadan

Volgens de islam leert vasten de mens aan zichzelf te bedwingen en kan het eigenschappen aanleren als discipline, uithoudingsvermogen en vooral zelfbeheersing, en leert het de mens aan de baas te zijn over begeerten en lusten. Verder zou vasten het inlevingsvermogen in de armen versterken en het respect in de medemens en God vergroten. Elke dag dat men vast, wordt als een overwinning zien. Na de maand ramadan volgt het `id-oel-fitr (Suikerfeest), waarop gefeest wordt met familie en vrienden.

En ondanks deze prachtige betekenis van een maand afzien, zijn wij als niet-moslims in het grootste moslimland ter wereld toch blij dat het achter de rug is (de moslims zelf trouwens ook, hoor!). En dat heeft meerdere redenen. De luidsprekers van de moskee staan vier keer harder, de chauffeur kijkt behoorlijk glazig uit z’n ogen terwijl hij door het drukke verkeer manoeuvreert, de ibu’s koken je eten terwijl ze zelf niet mogen eten en daar voel je je dan heel schuldig over, ook over alle glazen water die je achterover slaat op een dag trouwens (dat lijken er dan ineens veel!), je slaat alle ballen op de tennisbaan alle kanten op terwijl je weet dat de tennisleraar ook vast en daar voel je je dan ook heel schuldig over omdat hij de longen uit z’n lijf moet rennen, de ramen van restaurants zijn met krantenpapier afgeplakt (want ‘zien’ eten mag ook niet), bier en wijn worden in restaurants geserveerd in een longdrinkglas (want ‘zien’ alcohol drinken mag ook niet, frisdrank wel), al het vaste personeel krijgt een dertiende maand en de bewakers, poolman, tuinman en onderhoudsman ook een extraatje dus dat kost toch snel klauwen met geld en aan het eind van de ramadan-maand is al het personeel ook nog eens een week vrij. ERG HE???

Dus... dan gaan wij ook maar op vakantie. Je moet toch wat he? (dat is inmiddels een beetje onze lijfspreuk geworden. Komt doordat wij eigenlijk ook nog steeds niet weten hoe om te gaan met dit luxeleven). Bovendien zijn de school en het kantoor van Roger ook dicht, geen enkele reden om hier te blijven. En dus hebben wij de familie Masselink in Macau opgezocht, waar zij deze zomer naartoe zijn verhuisd. We gingen samen met Edwin, Louise en hun zoontje Joris (5, zit bij Cato in de klas) en het was een zeer geslaagde, enerverende en afwisselende week! We begonnen zoals gezegd in Macau, een soort Las Vegas-eiland dat naast Hongkong ligt. Tot 1999 was Macau een Portugese kolonie en dat is zeker nog te zien, bijvoorbeeld aan het oude centrum, de menukaarten in de restaurants en de bewegwijzeringsborden. Macau heeft een mooi historisch centrum waar we de eerste dag doorheen zijn gewandeld. Geluncht bij de Macau Tower, met 388 meter hoog het hoogste vrijstaande gebouw ter wereld (wat vrijstaand dan precies inhoudt, weet ik ook niet). ‘s Avonds uit eten met Ingrid, Coen, Jordi en Léon (hun tweeling, ook 5 jaar) en hun Jakartaanse ibu Shella.

Wat wel apart is om te ervaren; dat je vanaf het vliegveld in een taxi stapt en tegen de chauffeur zegt ‘Grand Waldo hotel, please’ en die chauffeur reageert met ‘Ho! Lan wan fo!’ (ik weet niet wat je zegt, betekent dat, denk ik). Vervolgens de lonely planet laten zien, maar dat helpt ook niet veel, want die is in het Engels (dus). Eh.... tja? Gelukkig komt er een vrouw met een grote placemat aanlopen met daarop allemaal plaatjes van hotels met de Engelse én Chinese naam erop. Dus wij zoeken ons hotel, wijzen het aan en there we go! Vervolgens hebben wij bij elke volgende bestemming een kaartje bij de hotelreceptie gevraagd, waarop standaard staat afgedrukt ‘please drive me to....’ en daar kan de receptionist dan je volgende bestemming in Chinese tekens opschrijven. How convenient.

De volgende dag met de ferry naar Hongkong om daar twee dagen in Disneyland te verblijven, inclusief overnachting in het Disneyland hotel. Erg leuk was het in deze vrolijke sprookjeswereld, de kinderen konden hun geluk niet op, we konden zonder wachtrijen de attracties in en het ontbijt in het hotel met alle Disney-figuren was zeker ook een hoogtepunt. Het was alleen wel verschrikkelijk WARM deze twee dagen, we zweetten werkelijk onze kleren uit. Hip hurray voor de airco in alle attracties. En het liedje ‘it’s a small world after all’ zit nog steeds in m’n hoofd :-)

Donderdag en vrijdag hebben we twee dagen in Hongkong doorgebracht. Wat een overweldigende stad met een enorme hoogbouw, de wolkenkrabbers op de jalan Sudirman (business district van Jakarta waar Roger ook werkt) zijn er niks bij. Wel prachtig om te zien, al die torenhoge gebouwen dicht op elkaar tegen de groene bergen aan. We zijn met een hele stijle kabeltram naar The Peak gegaan, een hoogtepunt (letterlijk) waar vandaan je prachtig over de stad kunt uitkijken. Daarna een wandeling gemaakt door een oudere Chinese wijk (Wan Chai, soort Chinatown in Chinaland, haha), waar je nog wat gebouwen uit vroegere tijd kon aanschouwen (postkantoor, tempel) en een leuke Chinese markt.

Vervolgens door het Hongkong Park gelopen, een heel groot, mooi park met onder andere een speeltuin en een gigantische volière met meer dan 600 vogels van meer dan 90 verschillende soorten. Hierin kun je over een brug lopen, zodat je gelijk aan de boomtoppen loopt en de vogels goed kunt spotten. ‘s Avonds zijn we naar Kowloon gegaan, dat ligt aan de andere kant van het water. Van daaruit heb je een schitterend uitzicht op de skyline van Hongkong en om 8 uur ‘s avonds is er op alle gebouwen een lichtshow, heel indrukwekkend. Vervolgens kun je terugvaren met de Star Ferry, zodat je alles nog eens goed kunt bekijken. Ondertussen waren Inge en Paul uit Jakarta met hun kids Mark en Sophie ook in het hotel aangekomen (niet geheel toevallig hoor), dus ‘s avonds nog even gezellig wat samen gedronken.

Op vrijdag zijn we naar de wijk Mong Kok in Kowloon geweest, om langs de vogel-, vissen- en bloemenmarkt te wandelen. Om het kort te houden: genoeg vogels, vissen en bloemen gezien, de prachtigste soorten, waarvan je je afvraagt of het allemaal wel legaal is. ‘s Middags zijn de mannen met de kinderen gaan zwemmen in Kowloon Park en konden wij vrouwen even lekker winkelen. Want ook daarvoor kun je prima in Hongkong terecht! ‘s Avonds zijn wij gaan eten bij een heerlijke Italiaan (Va Bene) in het uitgaansgebied Lan Kwai Fong. Erg gezellig daar, jammer dat de kinderen nog geen bier lusten (GRAPJE). Het was natuurlijk een erg vroeg-afgelopen stapavond, maar goed, hebben we het toch lekker even gezien.

Zaterdagmorgen gingen we weer terug met de ferry naar Macau, waar we onze laatste nacht in hotel The Venetian hebben geslapen. Echt even googlen: www.venetianmacao.com. Wij sliepen, dankzij Coen (nogmaal bedankt!) in een Bella Suite, kijk maar ‘s naar het plaatje op de site... We werden ontvangen in de VIP-lounge met lekkere hapjes en na het inchecken zijn we gelijk op één van de drie kanalen (as in real Venetië, maar dan indoor!) gevaren met een gondelier die ‘O Sole Mio’ zong... Zie foto’s. Ongelooflijk, wat een hotel. Meer dan 400 winkels en een heel groot casino. Het is nog groter dan het Venetian hotel in Las Vegas. ‘s Middags zijn we naar de voorstelling Zaia van Cirque du Soleil geweest, wat ook gewoon plaatsvond in het theater van dit immense hotel. Een spectaculaire show met zang, dans, acrobatiek en allerlei andere kunstvormen, heel erg mooi. ‘s Avonds zijn wij gaan eten bij Coen en Ingrid thuis, aan de andere kant van het water. Zij hebben vanuit hun appartement prachtig uitzicht op de skyline van Macau en dat kwam die avond extra goed uit, want om 9 en 10 uur ‘s avonds vond de International Fireworks Display Contest plaats vlakbij de Macau Tower, dus precies voor onze neus. Een prachtig spectakel! Daarna zijn alle kinderen bij Shella gebleven, zodat de ouders even een lekker drankje konden doen in de Lion’s bar, de club in het MGM hotel.

De laatste dag zijn de mannen weer met de kinderen gaan zwemmen en hebben Louise en ik de 400 winkels in het hotel nog wat beter bekeken, om vervolgens te gaan lunchen bij een Portugees restaurant op het eiland Coloane. Macau bestaat eigenlijk uit drie eilanden: Macau (dat aan de Noordkant grenst aan China) (met de Cotaistrip, waar al die grote hotels aan liggen, zoals The Venetian), ten zuiden Taipa (waar Ingrid en Coen wonen, aan de Noordkant, zodat zij uitzicht hebben op die Cotaistrip van Macau) en nog verder ten zuiden Coloane, het meest onontgonnen gebied met veel natuur en mooie stranden. Daar geluncht bij restaurant Miramar aan het strand met Ingrid, Coen, Inge, Paul, Louise en Edwin en alle kinderen, dus een gezellige Jakarta-reünie! Heerlijke gegrilde sardines, slakken en sangria... Je waande je echt even in Portugal.

De laatste middag nog naar het City of Dreams hotel in Macau om de bubble-dragon show (?) te zien, een hele spectaculaire 360 graden film in een soort bioscoopkoepel... Moeilijk uit te leggen, maar wederom indrukwekkend, apart en mooi. Je kunt het zien op youtube, mocht je dat willen. En toen was het tijd om afscheid te nemen van Coen en Ingrid: nogmaals bedankt voor alles! Het was geweldig en we hopen jullie snel weer te zien in Jakarta! Spullen gepakt en nog gegeten in een Chinees restaurant (het eerste! Oepsie...) in het hotel en toen door naar het vliegveld, waar we een hele late vlucht (23.30 uur) terug hadden naar Jakarta (aankomst 04.00 uur ‘s morgens). Maar alles ging goed en voorspoedig en de meiden hebben thuis zelfs nog even verder geslapen.

Het was absoluut een fantastische vakantie waar we weer mooie herinneringen van meedragen. Sampai jumpa!