Life as we know it

Ondanks dat er even geen tripjes meer zijn en het einde van het jaar 2010 nadert, zijn we nog altijd sibuk sekali (oftewel: erg druk). Het eerste weekend van november kwamen Mireille en Berndt uit Kuala Lumpur met hun drie zoontjes logeren, dat was erg gezellig. Daarna had Cato een voorstelling met de klas over kleding. Ondertussen zijn de meisjes ook begonnen met proefzwemmen voor respectievelijk diploma A en C. Cato mag waarschijnlijk niet afzwemmen voor A, ze zwemt toch nog niet ‘netjes’ genoeg. Maakt niet uit, proberen we het over een half jaar weer. Desalniettemin vindt ze het erg spannend om in kleding te zwemmen. Julie mag afzwemmen voor C en moet daarvoor met lange mouwen kleding + een jasje er overheen salto in het water maken en vervolgens watertrappelen, 2 banen schoolslag en 2 banen rugslag. De rest mag in badkleding. Zwaar hoor! Maar ze doet het super.

Vorig weekend was er een grootse sportdag op de ISCI, voor diverse kleinere internationale scholen. Julie was ook geselecteerd en heeft dus een hele ochtend in de hitte allerlei sportelementen gedaan (hardlopen, kogelstoten, speerwerpen, verspringen). Het was hartstikke leuk, alleen zaten de groepjes van de NIS (Nederlands Internationale School) niet helemaal goed ingedeeld, waardoor ze tegen allerlei 8 en 9 –jarigen moesten. Erg veel vaantjes zijn er dus niet gewonnen, helaas. ‘s Avonds was er een leuke cabaret-voorstelling georganiseerd door de DNC (De Nederlandse Club) genaamd Offers en Koffers, van Plankgas. Een programma geheel geweid aan expats (met name de vrouwen van). Erg komisch en herkenbaar, al wil niet iedereen dat toegeven, haha.

Afgelopen dinsdag ben ik mee geweest met Cato’s klas op schoolreisje naar Kidzania. Kidzania is een uniek pretpark, er zijn er zo’n acht ter wereld, geloof ik. Het is een gecreëerde ‘kinderwereld’, een soort stad gebouwd op kindermaat, waarin de kinderen kunnen worden wat ze maar willen. Er is dus een ziekehuis waarin je dokter, verpleegster of chirurg kunt worden. Maar ook brandweerman, politie-agent, taxi- of buschauffeur, bakker, postbode, zanger etc. De mogelijkheden zijn eindeloos, ongelofelijk om te zien. Ter informatie trouwens: Cato heeft verkering. Haar geliefde is Jelle, ook 5 jaar en nieuw in haar klas. Uiteraard had de juf ervoor gezorgd dat ook hij in mijn groepje zat en zo konden we de hele ochtend van activiteit naar activiteit. Grappig gesprek laatst in de auto: Julie tegen Cato ‘Is Jelle nou op jou?’ Cato (uit het raam kijkend) ‘ja’. Julie ‘Maar ben jij ook op Jelle?’ Cato (nog steeds uit het raam kijkend) ‘ja’. Julie ‘Dan hebben jullie verkering hoor!’ Cato (onverstoord uit het raam kijkend) ‘Weet ik’.

Woensdag was het Idul Adha, een offerfeest(dag). Iedereen had vrij en overal zag je dagen van tevoren al karbauen en geiten langs de weg staan. Deze worden op Idul Adha geslacht en een groot deel van het vlees wordt verdeeld onder de armen. Wij zijn ‘s middags naar de bioskoop gegaan met de kinderen en vrienden Mark en Mira met Névine (zit bij Julie in de klas) en Mees (zit bij Cato in de klas). Megamind heette de film en het was een heel grappige animatiefilm. Donderdagavond ben ik met Roger naar de film geweest, Social Network over de oprichting van Facebook. Goed verhaal, vond ik. We waren naar een bioskoop waar je kunt liggen op bedden, hilarisch gewoon. Je kunt er ook eten (hebben we ook gedaan), maar dat vond ik wel erg onhandig, zo liggend op een bed. Maar verder was het wel lachen.

Ondertussen was Julie druk aan het oefenen voor het klassefeest van afgelopen vrijdag. Samen met drie vriendinnen hebben ze een toneelstukje gedaan en een dansje/liedje. Erg geslaagd allemaal! Morgen (zondag 21 november) komt Sinterklaas eindelijk aan in Jakarta, een week na Nederland. Ik ben benieuwd of hij en z’n Pieten het een beetje volhouden in de hitte. Julie voert dan het dansje/liedje nog een keer op voor Sinterklaas. Maandag viert Julie samen met haar vriendin Lisette haar verjaardagsfeestje voor de klas, omdat de leraren dan een studiedag hebben is er namelijk geen school. We gaan bowlen met 25 (!) kinderen...

De komende weken worden verder erg druk. Woensdag is Julie echt jarig en zal ze dus ook trakteren. Verder gaat ze een korte spreekbeurt houden over haar viool. Cato moet toevallig op die dag ook een (heeeele korte) spreekbeurt houden over haar lievelingsspeelgoed. En dan is het ook nog eens ‘Pietendag’, zodat ik de hele ochtend bij een van de spelletjes zal staan. Donderdag is de WIC-bazaar, dat is een beurs van alle verschillende ambassades die traditionele artikelen verkopen. Ik help bij de Nederlandse stand en zal dus voornamelijk Delfts blauw, stroopwafels, kaas, pepernoten etc. verkopen. Goede nieuws is dat ik zelf natuurlijk ook lekker kan inslaan. Op vrijdag geef ik een workshop bij het KDM (straatkinderen opvang) over de plannen in 2011. En op maandag geven Sacha en ik onze vierde MBTI workshop hier in Jakarta. Pffffff.... en ik ben huisvrouw! Snappen jullie het? Volgens mij heb ik het nog drukker dan Roger, haha. Hij moet begin december nog een paar dagen naar Bangkok en Manilla, maar verder gaat het goed.

Dat was het weer. Nog even afsluiten met een mop uit Julie’s moppenboek: ‘Moet ik uw pizza in zes of acht stukken snijden, meneer?’ vraagt de vriendelijke pizzaman. ‘Doe maar in zes stukken alstublieft’, antwoordt de klant, ‘acht stukken krijg ik niet op hoor!’