Independence Day
Door: Jeanne-Marie
Blijf op de hoogte en volg Jeanne-Marie
25 Augustus 2009 | Indonesië, Batavia
Vorige week maandag, 17 augustus, was het Indepedence Day in Indonesië. Scholen en werkenden waren vrij, Jakarta is versierd met rood-witte slingers en vlaggetjes en overal op straat waren spelletjes te doen. Indonesië vierde haar onafhankelijkheid misschien dit jaar wel extra feestelijk, omdat president SBY (oftewel: Susilo Bambang Yudhoyono) afgelopen juli voor nogmaals een termijn van vijf jaar is gekozen.
Op dinsdag verscheen in een aantal kranten een briefwisseling tussen de president en Max Boon, de Nederlander die zwaargewond is geraakt bij de bomaanslagen van vrijdag 17 juli. Met hulp van vrienden stuurde de zwaargewonde Nederlander een brief naar de president, die daarop direct en rechtstreeks reageerde, zonder de gebruikelijke bureaucratische routes te volgen. De correspondentie was zeer indrukwekkend en ontroerend (zie http://salam-jakarta.blogspot.com/2009/08/original-source-thejakartapost.html en klik op het artikel). Hierbij doe ik geheel vrijblijvend een oproep om ook eens op www.maxboon.nl te kijken, bij maxfonds.
Ja, zo'n bomaanslag gaat een expat-gemeenschap niet in de koude kleren zitten, zullen we maar zeggen. Voorlopig zal iedereen nog wel worstelen met het houden van meetings (locatie op het laatst bekend maken, niet bij grote hotels), of bezoekjes aan een grote shoppingmall of andere toeristische plekken. Helemaal relaxed zijn we niet.
Bij dit stukje even wat foto's van Julie en Cato op Independence Day. Du moment dat zij aan een straatspelletje meededen, vlogen de fotografen op ze af. En maar 'smilen', die meiden!
Inmiddels is de ramadan begonnen hier, afgelopen zaterdag. Tussen zonsopgang en zonsondergang mag er niet gegeten of gedronken worden. Heel bijzonder om dit eens van heel dichtbij mee te maken! Het creëert een enorm saamhorigheidsgevoel (nog 25 minuten... dan mag het weer!) kun je merken en iedereen is trots op de prestatie (om het vol te houden). Wij (expats) daarentegen houden onze chauffeurs wel even extra in de gaten (hij moet natuurlijk niet flauwtjes worden, onder het rijden?!) en geven de hulpen een uurtje eerder vrijaf. En we genieten van de extra achtergrondmuziek die dagelijks uit de moskee schalt...! En van het lawaai 's nachts worden de moslims uit hun bed getimmerd door middel van trommels, vuurwerk, gillen, toeteren... (net als met luilak, maar da's 1 x per jaar, dit 30 dagen lang...) want ja, je moet natuuurlijk wel eten en drinken voordat je opstaat!
Oh trouwens, even snel m'n boterhammetje opeten, want ik moet de kids uit school halen. Toedeloe!
Op dinsdag verscheen in een aantal kranten een briefwisseling tussen de president en Max Boon, de Nederlander die zwaargewond is geraakt bij de bomaanslagen van vrijdag 17 juli. Met hulp van vrienden stuurde de zwaargewonde Nederlander een brief naar de president, die daarop direct en rechtstreeks reageerde, zonder de gebruikelijke bureaucratische routes te volgen. De correspondentie was zeer indrukwekkend en ontroerend (zie http://salam-jakarta.blogspot.com/2009/08/original-source-thejakartapost.html en klik op het artikel). Hierbij doe ik geheel vrijblijvend een oproep om ook eens op www.maxboon.nl te kijken, bij maxfonds.
Ja, zo'n bomaanslag gaat een expat-gemeenschap niet in de koude kleren zitten, zullen we maar zeggen. Voorlopig zal iedereen nog wel worstelen met het houden van meetings (locatie op het laatst bekend maken, niet bij grote hotels), of bezoekjes aan een grote shoppingmall of andere toeristische plekken. Helemaal relaxed zijn we niet.
Bij dit stukje even wat foto's van Julie en Cato op Independence Day. Du moment dat zij aan een straatspelletje meededen, vlogen de fotografen op ze af. En maar 'smilen', die meiden!
Inmiddels is de ramadan begonnen hier, afgelopen zaterdag. Tussen zonsopgang en zonsondergang mag er niet gegeten of gedronken worden. Heel bijzonder om dit eens van heel dichtbij mee te maken! Het creëert een enorm saamhorigheidsgevoel (nog 25 minuten... dan mag het weer!) kun je merken en iedereen is trots op de prestatie (om het vol te houden). Wij (expats) daarentegen houden onze chauffeurs wel even extra in de gaten (hij moet natuurlijk niet flauwtjes worden, onder het rijden?!) en geven de hulpen een uurtje eerder vrijaf. En we genieten van de extra achtergrondmuziek die dagelijks uit de moskee schalt...! En van het lawaai 's nachts worden de moslims uit hun bed getimmerd door middel van trommels, vuurwerk, gillen, toeteren... (net als met luilak, maar da's 1 x per jaar, dit 30 dagen lang...) want ja, je moet natuuurlijk wel eten en drinken voordat je opstaat!
Oh trouwens, even snel m'n boterhammetje opeten, want ik moet de kids uit school halen. Toedeloe!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
